ارتباط بین در دسترس بودن اطلاعات مالی با عملکرد و تغییر مدیرعامل بعد از اصلاحیه افشای اجباری اطلاعات شرکت‌های بورسی

وجود اطلاعات شفاف یکی از ارکان اساسی پاسخگویی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی آگاهانه محسوب می‌شود. افشای اطلاعات توسط شرکت‌ها یکی از منابع مهم و ارزشمند اطلاعاتی برای سرمایه‌گذاران، اعتباردهندگان و سایرذینفعان است. سازو‌کارهای قانونی، دستورالعمل‌های مراجع ذی‌صلاح و یا استانداردهای حسابداری، موارد افشای اطلاعات را تعین نموده و شرکت‌ها را ملزم به رعایت آن می‌کنند. دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت‌های بورسی در اجرای بند 11 و 18 ماده 7 و ماده 45 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران، در سال 1391 به تصویب رسید. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین در دسترس بودن اطلاعات مالی با عملکرد و تغییر مدیرعامل پس از تصویب این دستورالعمل است. فرضیه‌های پژوهش با استفاده از نمونه آماری شامل 140 شرکت پذیرفته شده در بورس تهران طی سال‌های 1388 تا 1396 و مبتنی بر روش رگرسیون خطی و لاجیت، تحلیل و بررسی گردید. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که پس از تصویب دستورالعمل افشاء، ارتباط بین عملکرد شرکت و در دسترس بودن اطلاعات کاهش یافته است، اما ارتباط بین نوسانات عملکرد شرکت و در دسترس بودن اطلاعات افزایش یافته است. یافته‌های پژوهش نشان داد که پس از تصویب دستورالعمل افشاء، ارتباط بین نوسانات عملکرد شرکت و تغییر مدیرعامل افزایش یافته است، اما هیچ رابطه معنی‌داری بین عملکرد شرکت و تغییر مدیرعامل مشاهده نشد.